Enkelklachten

Wat te doen bij een verzwikte enkel

Hoe eerder men start met het behandelen van de verzwikte enkel, hoe groter de kans is om chronische pijn en lange termijn instabiliteit te voorkomen.
Voor alle gradaties van enkelpijn volg het R.IJ.S.O.-plan.

• Rust uw enkel, loop niet op uw enkel.
• IJs, dit helpt de zwelling te verminderen. Gebruik het ijs een aantal keren per dag tussen de vijftien en twintig minuten. Meer dan twintig minuten wordt niet geadviseerd (IJs nooit direct op de huid plaatsen.
• Steunverbanden om de enkel te ondersteunen (zonodig).
• Omhoog leggen van uw enkel voor in ieder geval 48 uur.

Heeft u een tweede- of derdegraads enkelverzwikking neem dan contact op met uw arts.

De achillespees

Achillespeesblessures zijn zeer veel voorkomende sportblessures. Vooral bij hardlopers of sporters die lopen als trainingsonderdeel hebben. De pijn aan de achillespees bevindt zich meestal of op de aanhechting op de hiel of tot 6 cm boven deze aanhechting. In het acute stadium is de achillespees vaak; rood, gezwollen, warm en pijnlijk, duidelijke ontstekingsverschijnselen. Een achillespeesblessure kan echter ook in een chronisch stadium geraken. Er is dan ook pijn in rust en is langer dan 6 weken aanwezig.
Er zijn vele mogelijke oorzaken voor het ontstaan van achillespeesklachten:

1. slecht looppatroon: – te veel naar binnen lopen (overproneren) – te veel naar buiten lopen (oversupineren)
2. slechte stand: – holvoeten – scheefstand van het bekken (beenlengteverschil)
3. Schoeisel en loopondergrond

Podotherapie

Een podotherapeut houdt met alle facetten van het probleem rekening. D.w.z. niet alleen alledaagse activiteiten bespreken, maar ook zeker sportspecifieke aspecten. Vanwege de veelzijdigheid van het probleem zijn er verschillende therapieën mogelijk, men moet denken aan sportinlegzolen, schoenadvies, tijdelijke ontlasting (zool) in combinatie met fysiotherapie, andere orthesen, loopadvies etc.

Achilles Tendinitis

Achilles tendinitis is een pijnlijke en een immobiel makende ontsteking van de achillespees. De achillespees is de grootste en sterkste pees van ons lichaam. De achillespees bevindt zich aan de achterkant van het onderbeen en verbindt de kuitspieren met de voet. De achillespees geeft ons de mogelijkheid op onze tenen te kunnen staan en zo te kunnen lopen. Een achilles tendinitis kan het lopen onmogelijk maken.

Er zijn drie fasen van de achilles tendinitis:

• Ontsteking van de achillespees.
  Dit wordt gekarakteriseerd door lokale pijn tijdens of na activiteiten. Als de ontsteking zich ontwikkelt zal de pijn zich steeds sneller manifesteren.
• Tendinitis.
  Een degeneratieve conditie en geeft meestal geen symptomen. Soms geeft de zwelling of een harde knobbel aan de achterkant bij de achillespees.
• Achilles tendinitis.
  Pijn en zwelling bij activiteiten en er kan een gedeeltelijke of complete peesscheuring ontstaan.

Oorzaken en risicofactoren

• Atleten met een slechte conditie hebben een hoger risico achilles tendinitis te ontwikkelen. Deelnemers aan activiteiten welke snel stoppen/starten en springen bevatten (bijv. voetbal, tennis, hardlopen) lopen tevens een groter risico. Achilles tendinitis ontwikkelt zich vaak door verandering in activiteiten of slecht schoeisel.

• Achilles tendinitis kan ontstaan door een incident of gedurende lange tijd van belasting.

• Achilles tendinitis kan ontstaan door een andere activiteit dan normaal. De pezen en spieren zijn niet flexibel genoeg om dit op te vangen.

• Een andere oorzaak is een afwijkende rotatie van de voet en het been (pronatie), vaak al aanwezig bij de geboorte.

• Vrouwen die op hoge hakken lopen en overstappen op platte schoenen lopen risico omdat de pezen zich hebben aangepast en verkort zijn vanwege de hoge hakken. Door op platte schoenen te lopen komt er zeer veel rek op de achillespees.

Podotherapie

De behandeling bij de podotherapeut is gericht, afhankelijk van de mate van irritatie, op het actief ontlasten van de achillespees in combinatie met verbetering van de werking van de achillespees tijdens de gang. Advies ten aanzien van sportactiviteit en schoenadvies vormen een onderdeel van de behandeling.

Tarsaal tunnel syndroom

Het tarsaal tunnel syndroom komt overeen met het meer bekende carpaal tunnel syndroom (bij de pols) en wordt veroorzaakt door beknelling van een zenuw: de nervus tibialis.
De nervus tibialis volgt een lange, kronkelige route, vanaf de rug via de achterkant van het been naar de enkel. Vlak boven de enkel draait de zenuw door een bottige tunnel naar de binnenenkel toe. Daar ligt de nervus tibialis, samen met een slagader, tussen 3 spiergroepen in. Dit alles wordt strak bij elkaar gehouden door een stevige band (het ligament laciniatum) aan de binnenzijde van de enkel. De zenuw loopt als het ware door een tunnel; de tarsaal tunnel.

Oorzaak

Doordat de zenuw omringd is door pezen van grote spieren, is het meestal één (of meerdere) van deze pezen die verdikt is en meer ruimte vraagt in de tarsaal tunnel. Dit veroorzaakt druk of beknelling van de zenuw in de tarsaal tunnel. De tarsaal tunnel kan bij letsels van de enkel, maar ook door standsafwijkingen van de voet en enkel nauwer worden.

Klachten

Zijtakjes van de zenuw (n.tibialis) lopen van de binnenenkel naar het hielbeen en naar de onderkant van de voet en kunnen dan pijn, tintelingen en soms een doof gevoel veroorzaken. Het heffen van de voet en het naar binnen knikken van de enkel veroorzaken ook vaak pijnklachten. De klachten treden vooral ’s avonds en ’s nachts op, voornamelijk na lang staan en hardlopen, terwijl er in de ochtenduren meestal weinig klachten zijn.

Podotherapeut

In een onderzoek kan de podotherapeut achterhalen welke structuren/standsafwijkingen de beknelling van de zenuw veroorzaken. Meestal ligt de oorzaak bij standsafwijking van de voet en enkel, en vooral het naar binnen zakken/knikken hiervan. Veelal kan de podotherapeut dit middels een zooltherapie corrigeren. Hierdoor vermindert de druk op de zenuw in de tarsaal tunnel en zal de zenuw kunnen herstellen.