Huidaandoeningen

Wat kunt er zelf aan doen?

Smeer de kloven in met een op olie gebaseerde crème 2x daags. Tevens kunt u met een vijl de dikte van het eelt dunner maken, dit is sterk af te raden voor mensen met een risicovoet als gevolg van o.a. diabetes mellitus (zie tips/voetverzorging bij diabetes mellitus).

Wat kan een podotherapeut doen?

De podotherapeut kan in geval van een mechanische oorzaak de verhoogde druk verminderen middels schoenadvies en/of schoenaanpassingen. Dit uiteraard na een uitgebreid onderzoek.

Eelt en likdoorns/eksterogen

Eelt

Eeltvorming is een natuurlijke reactie van het lichaam om de huid te beschermen. Eelt is een beschermende verdikking van de bovenste huidlaag die ontstaat door te hoge druk en wrijving.

In delen van de wereld waar mensen veel blootsvoets lopen, kan een dikke laag eelt ontstaan onder de voet, waardoor er een beschermende laag ontstaat. In andere delen van de wereld, waar mensen meer op schoenen lopen, kan eelt onder de voeten juist een probleem zijn.

Eelt vind je meestal onder de bal van de voet en op de hiel maar kan overal voorkomen als reactie van de huid op een verhoogde druk. Wanneer het eelt dikker wordt, geeft dit meer druk tegen de huid en er ontstaat pijn of een branderig gevoel.

Likdoorns

Likdoorns zijn verdikte (eelt)plekken van de huid die gevormd worden als reactie op extreme plaatselijke druk en wrijving. Ze zijn het resultaat van het beschermingsmechanisme van het lichaam om de huid en onderliggend weefsel te beschermen. Likdoorns zijn meestal hard en rond van vorm, met een (harde) kern.
De meest voorkomende typen likdoorns:
Het eerste type ontstaat op de tenen, aan de zijden van de voet en op de voetzolen. Deze noemt men Heloma Durum (harde likdoorn) en wordt meestal veroorzaakt door niet goed passend/zittend schoeisel en standsafwijkingen.
Het tweede type ontstaat tussen de tenen, wordt Heloma Molle (zachte/weke likdoorn) genoemd en is meestal het resultaat van botafwijkingen van de tenen en te smal schoeisel. Doordat de tenen dicht tegen elkaar gedrukt worden, blijft de huid ertussen vaak zacht en week, vandaar ook dat de likdoorn vaak week is.

Oorzaak

Eelt onder de voet is meestal het gevolg van verkeerd bewegen op de voet. door een afwijkende voetstand of teenstand, maar ook als gevolg van andere klachten (knie-, heup-, rugklachten) kan er een ander looppatroon ontstaat, of ten gevolge van ziektebeelden zoals reuma of diabetes met als gevolg een verhoogde druk op delen van de huid. Verkeerde of slecht passende schoenen veroorzaken ook vaak eelt, met name op de tenen.

Klachten

Overmatige eeltvorming kan verschillende klachten geven uiteenlopend van branderigheid tot stekende pijn. Wanneer er een op een klein gedeelte van de voet extra hoge drukkrachten plaatsvinden kunnen er likdoorns/eksterogen ontstaan. Het eelt wordt op die plaats dus naar binnen gedrukt en er ontstaat een soort “doorntje”.
Een likdoorn = eksteroog = eeltpit, kan erg pijnlijk zijn. Soms kan de likdoorn mengen met bloedvaatjes en zenuwen in de huid met als gevolg een zeer pijnlijke likdoorn.

Podotherapeut

Herhaaldelijk terugkerende likdoorns op de voet zijn aanleiding om een podotherapeut te bezoeken. Het doel: vermindering van de druk/wrijving op de eeltpit. De podotherapeut heeft hier vaak passende oplossingen voor: dit kan zijn door een instrumentele behandeling aangevuld met een zooltherapie, bij verkeerde voetstand of looppatroon, of een teenstukje (=orthese) van siliconen, bij verkeerde teenstand en uiteraard passend schoenadvies. Zeer pijnlijke likdoorns kunnen zonodig tijdens de behandeling bij de podotherapeut chirurgisch worden verwijderd.

Zweetvoeten

Oorzaken van zweetvoeten:
Voeten gaan ruiken als de voet zweet wanneer het zich in de schoen bevindt. Het is de interactie tussen het zweten van de voet en de schoen samen met bacteriën die de geur veroorzaken. Voeten hebben meer zweetklieren dan welk ander deel van het lichaam ook. Zij kunnen dus veel zweten, maar niet luchten vanwege het gesloten karakter van de schoenen. De bacteriën produceren afvalstoffen welke de geur veroorzaakt.
Een aantal oorzaken kunnen de kans op zweetvoeten verhogen. Zoals: hyperhidrosis (verhoogde zweetproductie), stress, sommige medicijnen en hormonale veranderingen.

Voorkomen van zweetvoeten:
Het is vrij simpel om de meeste oorzaken van zweetvoeten te voorkomen.

• Goede voethygiëne om het aantal bacteriën te verminderen.
• Maak uw voeten elke dag schoon met handwarm water met een milde zeep en droog uw voeten goed, vooral tussen de tenen.
• Doe minstens een keer per dag schone sokken aan en wissel van schoenen als u veel zweet.
• Smeer uw voeten in met talkpoeder. Veeg het overtollige talkpoeder goed weg, vooral tussen uw tenen.
• Draag dikke en zachte sokken.
• Voorkom het gebruik van nylon sokken en plastic schoenen.

Hyperhidrosis is teveel, aanvalsgewijs of continue zweten, vooral van de oksels of van de handpalmen of van voetzolen. De klachten ontstaan meestal vanaf 10-20 jarige leeftijd en houden dan meestal tientallen jaren aan. Bij sommige mensen is hyperhidrosis vanaf de geboorte aanwezig.
Soms wordt het zweten verergerd door lichamelijke inspanning, mentale concentratie, nervositeit of een warme temperatuur. Maar ook zonder deze prikkels is er vaak al een constante hinderlijke zweetproductie. Door concentratie, spanning of rust kan het zweten tijdelijk ook geheel stoppen.

Er is sprake van hyperhidrosis wanneer meer dan 100g vocht wordt geproduceerd in één oksel gedurende een periode van 5 minuten. Het overmatig zweten kan beperkt zijn tot bepaalde lichaamsdelen – meestal de oksels, de voetzolen, de handpalmen en in mindere mate voorhoofd, kruis en benen.
Naar schatting zou 0,5% van de bevolking lijden aan hyperhidrosis.

Overmatig zweten is onaangenaam en brengt vaak ook een onaangename geur mee (doordat bacteriën zich ontwikkelen en een geur afgeven). Ook de vochtigheid is vervelend. Steeds klamme handen of een natte rug. Zweetvoeten zijn bijna continu vochtig. Ook de onaangename geur bij zweetvoeten vormt vaak het grootste probleem. Dit maakt de huid kwetsbaar waardoor er makkelijk schimmelinfecties en infecties met bacteriën kunnen ontstaan.
Er zijn 2 soorten zweetkliertjes:
Apocriene zweetklieren die uitmonden op een haarfollikel.
De eccriene zweetkliertjes komen direct op de huid uit. Deze kliertjes liggen in de huid en monden via een afvoerbuis direct op de huid uit. De eccriene kliertjes zijn betrokken bij de warmteregeling van het lichaam. Deze scheiden het echte zweetvocht af. De zenuwvoorziening van de eccriene klier vindt plaats door vezels van het sympathische (onwillekeurige) zenuwstelsel. Deze zenuwen geven hun prikkels over op de zweetklier via neurotransmitters, boodschappers, hoofdzakelijk het acetylcholine. Het aantal zweetklieren varieert van 120 per cm2 tot maximaal 620 per cm2 op de voetzool met een totaal van 2 tot 5 miljoen.

Oorzaak van overmatig zweten:
De precieze oorzaak is niet bekend, maar het is vrijwel zeker dat het om een lichamelijke aandoening gaat. Vroeger werd wel gedacht dat het een psychische oorzaak zou hebben, maar psychologisch onderzoek laat bij deze mensen geen psychische factoren zien.
Waarschijnlijk ontstaat de prikkel om te gaan zweten in de hersenen, in de hypothalamus, en betreft het een erfelijke bepaalde aanleg. Bij 30-50 % van de patiënten komt het inderdaad in de familie voor.
– Men spreekt van primaire hyperhidrosis wanneer geen andere ziekte als oorzaak aan te tonen is, het betreft dus verder gezonde mensen. Deze zg. idiopathische (= geen oorzaak te vinden) hyperhidrosis is meestal gelokaliseerd in de oksels of in de handpalmen of voetzolen of een combinatie van handpalmen en voetzolen. Deze vorm kan ook een gevolg zijn van een beschadiging van de wervelkolom.
– Wanneer alle zweetklieren overmatig actief zijn, ligt de oorzaak meestal bij een onderliggend probleem: overgewicht, menopauze, een (chronische) infectie zoals bv. tuberculose, endocriene ziekten zoals diabetes, overmatige werking van de schildklier, kanker, bepaalde geneesmiddelen, enz.
– Hyperhidrosis is soms ook een gevolg van bepaalde psychiatrische aandoeningen, zoals angststoornissen.

Podotherapie

De behandeling bij de podotherapeut bestaat meestal uit adviezen met betrekking tot de voetverzorging en het te dragen schoeisel.